Chyba każdy mieszkaniec miasta choć raz odczuwał potrzebę relaksu na łonie natury, gdzie nie ma miejskiego hałasu i gwaru. Zamiast asfaltowych dróg są polne ścieżki i zielona trawa, zamiast odgłosów samochodów — śpiew ptaków, a zamiast gęsto zaludnionych osiedli — gęsto obsadzone lasy.
Czy w województwie łódzkim są takie oazy? Tak, na terenie województwa łódzkiego, położonego w centralnej części Polski, można znaleźć takie malownicze miejscowości. Niektóre z nich otoczone są parkami krajobrazowymi, wzgórzami, lasami i rzekami. Wydaje się, że wsie te istnieją po to, by ludzie mogli tu przyjechać i choć na chwilę zapomnieć o szalonym rytmie życia w mieście, pisze lodz-name.eu.
Wioska Kamion
Kamion to niewielka wieś w gminie Wierzchlas, w powiecie wieluńskim, w województwie łódzkim. Na początku 2010 roku liczba mieszkańców Kamiona wynosiła ponad półtorej setki osób.
Kamion ma długą historię. Pierwsza średniowieczna wzmianka o wsi pochodzi z 1198 roku. Mówi ona, że właściciel wsi Kamion i Borowo wymienił je na wieś Żytno.
Bardziej wiarygodne wzmianki pochodzą jednak z XIV wieku. W średniowieczu wieś Kamion znajdowała się na skrzyżowaniu ważnych szlaków handlowych między Rusią Kijowską a Śląskiem. Wieś otrzymała prawa miejskie w 1462 roku. Po otrzymaniu statusu miasta życie w osadzie znacznie się ożywiło.
Od 1564 roku miasto było częścią starostwa wieluńskiego. W XVII wieku osada utraciła status miasta i ponownie stała się wsią.
Do 1998 roku wieś należała do województwa sieradzkiego, a następnie stała się częścią województwa łódzkiego.
Na początku XXI wieku wieś była malowniczą osadą nad rzeką Wartą na terenie Zalenczańskiego Parku Krajobrazowego. Ten park krajobrazowy jest główną atrakcją przyrodniczą okolicy. Znajduje się na Wyżynie Woźnicko-Wieluńskiej. Powierzchnia Zalenczańskiego Parku Krajobrazowego wynosi ponad 14 tysięcy hektarów. Większość obszaru parku znajduje się na terenie województwa łódzkiego, a tylko niewielka część w województwie śląskim i opolskim.
Lwią część obszaru parku zajmują lasy, ponad 30% powierzchni to grunty orne, łąki i zbiorniki wodne zajmują około 10%, a osady stanowią zaledwie 3% całkowitej powierzchni parku.
Można tu zobaczyć plantacje drzew iglastych i liściastych. Istnieje również znaczna różnorodność krzewów i roślin zielnych.
Kiedyś we wsi Kamion rozwijała się turystyka. Odwiedzający tę malowniczą miejscowość mogli spacerować trasą turystyczną Szlak przełomu Warty przez Wyżynę Wieluńską. Dla entuzjastów jazdy na rowerze przygotowano trasę rowerową. Trasa biegła przez malownicze zakątki Zalenczańskiego Parku Krajobrazowego.
Nawiasem mówiąc, nad brzegiem Warty zbudowano wiele ośrodków rekreacyjnych. Turyści mogli wynająć dom nad brzegiem rzeki.
Warto dodać, że rzeka Warta ma wiele różnych ryb. Były tu karpie, okonie, płocie, węgorze, sumy amerykańskie, szczupaki i inni przedstawiciele fauny rybnej. A na brzegu rzeki można było zobaczyć bobry, wydry, jaszczurki i węże.
Lasy Zalenczańskiego Parku Krajobrazowego i wybrzeża Warty są miejscem gniazdowania różnych ptaków.
Wioska Ldzań
Wieś wchodząca w skład gminy Dobroń, powiat pabianicki, województwo łódzkie. W średniowieczu Ldzań wchodziła w skład sołectwa należącego do kasztelana sieradzkiego. Później kasztelan przekazał sołectwo wraz ze wsią Ldzań krakowskiej kapitule katedralnej.
W latach 1954-1959 wieś należała do gminy Ldzańskiej, a po jej likwidacji weszła w skład gminy Dobroń. W latach 1975-1998 wieś należała do województwa sieradzkiego.
Do 2008 roku w skład wsi Ldzań wchodziła osada Talar, w której zachowały się unikatowe młyny wodne z XIX wieku. Na terenie wsi Ldzań odkryto pozostałości ceramiki kultury łużyckiej.
Malownicza wioska Ldzań położona jest wśród lasów bogatych w jagody, jeżyny i grzyby. Obok miejscowości przepływa rzeka Hrabia.
Nawiasem mówiąc, osada ma dogodną lokalizację. Wieś znajduje się 4 kilometry od głównej drogi z Łodzi do Sieradza. Dojazd z Łodzi do tej atrakcyjnej miejscowości zajmuje około 15 minut.
Ldzań to dobre miejsce na letni wypoczynek. Rozwinął się tu camping, czyli forma wypoczynku polegająca na spędzaniu nocy pod namiotem lub w specjalnie wyposażonym samochodzie.
W 2019 roku w miejscowości pojawiło się lotnisko. Dla miłośników szalonych emocji i sportów ekstremalnych zorganizowano loty szybowcem. Odwiedzający mogli podziwiać zapierające dech w piersiach widoki okolicy z góry.
Na początku 2010 roku w wiosce mieszkało około czterystu osób.
Wioska Talar
Tę niewielką osadę można nazwać prawdziwą perełką województwa łódzkiego. Jak już wspomniano, do 2008 roku osada była częścią wsi Ldzań. Talar powstał nad rzeką Grabią jako osada młyńska.
Zachowane źródła dokumentalne mówią, że pierwszą osobą, która zbudowała tu młyn, był Mykoła Tatarka. Zbudował on tutaj młyn wodny w połowie XVI wieku. Drugi młyn również należał do Mykoły Tatarki. Dokumenty mówią, że za budowę drugiego młyna musiał zapłacić 60 grzywien.
Do XXI wieku we wsi Talar nad rzeką Hrabią zachowały się w dość dobrym stanie dwa młyny wodne. Jeden z nich, mniejszy, został zbudowany w połowie XIX wieku, a większy młyn powstał później, pod koniec stulecia. Ostatnimi właścicielami drewnianych młynów wodnych była rodzina Fiszerów.
Mniejszy młyn spłonął doszczętnie w pożarze. Młyn został jednak odbudowany i działał do 1965 roku. Unikalne młyny na rzece Hrabia były połączone drewnianym mostem. W 2011 roku most uległ awarii, ale później został zastąpiony nowym betonowym.
W ramach rewitalizacji pomieszczenia jednego z młynów przekształcono w muzeum, gdzie zgromadzono wiele ciekawostek związanych z historią młynarstwa w regionie.
Gmina Moszczenica
Gmina wiejska Moszczenica w powiecie piotrkowskim, w województwie łódzkim, może poszczycić się długą historią i malowniczymi krajobrazami.
Pod koniec XIX wieku właścicielem Moszczenicy został urodzony w Niemczech fabrykant Karol Ender. Wybudował on tutaj przędzalnię bawełny. Jednocześnie wzniósł tu pałac, obok którego stworzył park krajobrazowy z dużym stawem.
Moszczenica XXI wieku przyciąga turystów, ponieważ znajduje się tu Nadpiliczny Park Krajobrazowy. Ten kompleks leśny jest domem dla dębów, sosen, świerków i brzóz. Wśród krzewów i krzewinek nie zabrakło jarzębiny i kruszyny. Na ziemi rosły jeżyny, borówki i poziomki.
Plantacje leśne Nadpiliczańskiego Parku Krajobrazowego są rajem dla dzikich zwierząt i ptaków.
Przez terytorium Moszczenicy przepływa również rzeka Moszczanka. Brzeg rzeki porastają trzciny i turzyce, kwitną żółte irysy. Obszar w pobliżu rzeki jest podmokły i pokryty różnorodną roślinnością. Widziano tu dzikie zwierzęta, takie jak lisy, bobry i sarny.
Malowniczych miejsc na mapie województwa łódzkiego jest znacznie więcej. Są to miejsca, w których można zregenerować siły, zainspirować się pięknem przyrody i zapomnieć o odgłosach hałaśliwego miasta.
